Σάββατο 23 Μαΐου 2020

H δημοτική αρχή δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών, δεδομένου ότι  διανύουμε ένα κομβικό χρονικό σημείο ανάπτυξης του Δήμου μας.


 Αλεξανδρούπολη 23/5/2020

Αυτές τις μέρες δέχθηκα πολλά μηνύματα συμπολιτών μας που μου ζητούσαν   να πάρω θέση σχετικά με όσα διαδραματίζονται τελευταία στον Δήμο μας (Καθαριότητα, Πράσινο, Απλήρωτοι Εργαζόμενοι, Αυθαίρετες Δομήσεις, Απευθείας Αναθέσεις, Αποσπάσεις Υπαλλήλων, Απαξίωση της Κοινότητας,  Προπηλακίσεις Αιρετών Εκπροσώπων, Ετερόκλητες Συμπράξεις κ.ά.). Θέματα πολλά για ένα τόσο σύντομο διάστημα διακυβέρνησης του Δήμου.   Αρχική σκέψη ήταν να  περιοριστώ στις προτάσεις μου και να  κάνω μια συνολική αποτίμηση της διοίκησης της δημοτικής αρχής, δεδομένου ότι τον Σεπτέμβριο συμπληρώνει 15 μήνες νίκης και 12 μήνες  διοίκησης. Θα στηριχτώ σ’ αυτό. Παράλληλα όμως θα προσπαθήσω να  ικανοποιήσω και την επιθυμία των συμπολιτών μου.  

Αυτοί που με παρακολουθούν  γνωρίζουν ότι είχα εκφράσει   την άποψη μου για τη δυναμική αυτής της δημοτικής αρχής. Άποψη η οποία επιβεβαιώνεται κάθε ημέρα που περνά. Δυστυχώς, θα επαναλάβω για μια ακόμη φορά ότι η δημοτική αρχή δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών, δεδομένου ότι  διανύουμε ένα κομβικό χρονικό σημείο ανάπτυξης του Δήμου μας. Οι  δημότες έχουν αισθανθεί την πολιτική τους αναποτελεσματικότητα. Μάλιστα οι πρόσφατες αποφάσεις του Δημάρχου έδωσαν την αφορμή οι συμπολίτες μας να τον  αποκαλούν  και «ως  Δήμαρχο των Χρωμάτων»  ή     «Δήμαρχο του Ήχου και της Εικόνας», προσωνύμια  που δεν επικροτώ.  Προτιμώ η πολιτική αντιπαράθεση να είναι ουσιαστική, ενεργητική και όχι παθητική, εποικοδομητική και όχι ακυρωτική και να στηρίζεται κατά βάση στη χρηστή διοίκηση και  στα  προγράμματα τα οποία έχουν  τεθεί στην κρίση των δημοτών. Στο πλαίσιο αυτό θα παραθέσω μέρος των  ανακολουθιών λόγου και πράξεων της νέας δημοτικής αρχής.  
Αναλυτικότερα  ο προγραμματικός λόγος της δημοτικής αρχής αναφέρει τη «δίκαιη ανακατανομή του προσωπικού με τη συμμετοχή των εργαζομένων»  και βλέπουμε τον πρόεδρο των εργαζομένων κ. Δημήτρη Παπαδόπουλο να αναφέρει την 15η Μαΐου 2020: «Παλιά ο κ. Δαστερίδης με επιβράβευε, και σήμερα που ο ρόλος του άλλαξε, έχω γίνει ο «κακός» συνδικαλιστής».  
Την ίδια εποχή και παρά τις αντιδράσεις της Κοινότητας Φερών - Η υπ΄αριθμ. 8/2020 ομόφωνη Απόφαση – ψήφισμα της Κοινότητας Φερών –  ο Δήμαρχος μετακινεί  έξι υπαλλήλους  των Φερών στην Αλεξανδρούπολη, με ότι σημαίνει σημειολογικά αυτό   για τον πρώην Δήμο Φερών, αλλά και για την  ευρύτερη περιοχή των Φερών που είναι η ναυαρχίδα της αγροτικής παραγωγής. Αν υπήρχε πολιτική σκέψη και στρατηγική για την ανάπτυξη της περιοχής  και τη στήριξη του αγροτικού τομέα, οι Φέρες θα έπρεπε να ήταν το επίκεντρο διοίκησης της αγροτικής οικονομίας και εκπαίδευσης της ευρύτερης περιοχής και όχι μόνο του Δήμου μας (περισσότερα στο  «ΠΡΩΤΟΣ ΒΑΘΜΟΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ & ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ).  Ας σημειωθεί  βέβαια και  ο εξοστρακισμός μιας υπαλλήλου από την Αλεξανδρούπολη στα ΚΕΠ των Φερών με την ανάληψη των καθηκόντων του νέου Δημάρχου.  
Επιπρόσθετα διαβάζουμε στο πρόγραμμα «Προστασία των υφιστάμενων και δημιουργία νέων αστικών και περιαστικών πάρκων» και βλέπουμε να κόβονται αυθαίρετα τα δέντρα, να κλαδεύονται δέντρα σε λάθος εποχή (απέναντι από το Νομαρχείο), να μην υπάρχει για πρώτη φορά έστω και η βασική μέριμνα για τον καλλωπισμό της πόλης με λουλούδια. Ακόμη και το ρολόι στον φάρο  είναι κρανίου τόπος.  Δεν υπήρξε μέριμνα να προκηρυχτεί  διαγωνισμός για την κοπή των χόρτων και δεν έχουν καθαριστεί ούτε μια φορά οι κάδοι απορριμμάτων, τη στιγμή που μας υπόσχονταν  «αισθητήρες για ψηφιακό έλεγχο πληρότητας των κάδων».  Φανταστείτε να μην υπήρχαν τα μέτρα καραντίνας και να υπήρχε η υποχρέωση να καθαριστούν οι χώροι για τον εορτασμό του Πάσχα. Το δε πάρκο Αλτιναλμάζη έχει αφεθεί στην τύχη του, αγνοώντας επιδεικτικά  την υπ΄ αριθμ. 23/2019 Ομόφωνη Απόφαση της Κοινότητας Αλεξανδρούπολης σχετικά με την αξιοποίηση του Οικοπάρκου Αλτιναλμάζη. Πρόταση την οποία κατέθεσα  και έτυχε ευρείας αποδοχής ακόμα και από τα αθηναϊκά ΜΜΕ. 
Είδαμε στον τομέα Κοινωνικές Δομές – Εθελοντισμός μεταξύ πολλών άλλων να αναφέρει «αναβάθμιση του κοινωνικού παντοπωλείου, κοινωνικού ιατρείου και κοινωνικού φαρμακείου» και την ίδια στιγμή ο κ. Ραπτόπουλος - άμεσα σχετικός - να εγκαταλείπει αξιοπρεπώς τη βασική δομή αλληλεγγύης, το   Πολυκοινωνικό.  Γιατί;  
Στον πολιτισμό τι να πει κανείς, όταν στο πρόγραμμα περιέχονται οι  γνωστές προτάσεις –ευρείας χρήσης-  αλλά την ίδια στιγμή, τοποθετείται ειδική σύμβουλος άσχετη με τον πολιτισμό, ο κ. Βουρδόλης καταλαμβάνει το γραφείο της βιβλιοθήκης και η γραμματεία της βιβλιοθήκης δεν εργάζεται για την εξυπηρέτηση του έργου της βιβλιοθήκης και την εκπόνηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Αντίθετα το προσωπικό της βιβλιοθήκης απασχολείται σε άλλα αντικείμενα.  
Κλείνοντας αυτόν τον σύντομο σχολιασμό  θα σταθώ σε δύο θέματα που ήρθαν στην επικαιρότητα. Το πρώτο αφορά στους αδήλωτους εργαζόμενους που εργάστηκαν στον Δήμο. Όλοι γνωρίζουν γιατί πρέπει να πληρωθούν. Οι πολιτικές σκοπιμότητες πρέπει να μείνουν στο περιθώριο και να μην πέσουν στις πλάτες των εργαζόμενων. Οι εργαζόμενοι θα κινηθούν δικαστικά για να πληρωθούν, αλλά το δημοτικό συμβούλιο θα πρέπει να συνομολογήσει ότι εργάστηκαν και να καλύψει τη δικαστική τους δαπάνη.  Η τραγική δε ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι οι εργαζόμενοι αυτοί από την οδό Άβαντος καθάριζαν όλη την πόλη εκτός από την οδό τέρμα Άβαντος, με τις γνωστές εναποθέσεις τόνων σκουπιδιών.  Το δεύτερο αφορά στην προσπάθεια του επιχειρηματία στην οδό Σουλίου  να αναπλάσει τον χώρο που εδρεύει η επιχείρησή του. Αν εξαιρέσουμε την έλλειψη άδειας ανάπλασης του υφιστάμενου χώρου, τις φραστικές εκφράσεις κατά του συναδέλφου κ. Μιχαηλίδη τις οποίες βέβαια καταδικάζω, θεωρώ ότι ο επιχειρηματίας στην προσπάθεια του αυτή θα έδειχνε  μάλλον μεγαλύτερη μέριμνα και προσοχή αισθητικά από αυτήν που μας έχει συνηθίσει ο κ. Δαστερίδης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Έβρος Μετά τον Πόλεμο «Το ματωμένο ποτάμι».

  Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Έβρος ποταμός υπήρξε το κυριότερο πέρασμα για τους πολίτες κυρίως της Θράκης που κατέφευγαν   στο Κάιρο της...