Ως ενεργός πολίτης αυτής της ευαίσθητης και ιστορικά φορτισμένης περιοχής, αισθάνομαι την ανάγκη να τοποθετηθώ ξεκάθαρα απέναντι σε μια πρόταση που τις τελευταίες εβδομάδες επανέρχεται στον δημόσιο διάλογο: τον διοικητικό διαχωρισμό του νομού Έβρου σε «Βόρειο» και «Νότιο» Έβρο.
Η πρόταση αυτή, είτε απορρέει από άγνοια είτε από κοντόφθαλμη πολιτική σκοπιμότητα, είναι ανιστόρητη, ατεκμηρίωτη και εθνικά επικίνδυνη. Δεν απαντά σε κανένα από τα ουσιαστικά προβλήματα της περιοχής. Αντιθέτως, υπονομεύει την ενότητα, δημιουργεί τεχνητούς διαχωρισμούς και ρίχνει λάδι στη φωτιά ενός ανύπαρκτου τοπικιστικού ανταγωνισμού.
Συμφωνώ απολύτως με την τοποθέτηση του Κώστα Τριανταφυλλίδη. Ορθά επισημαίνει ότι τέτοιου είδους σκέψεις δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες βιώσιμης ανάπτυξης. Αντιθέτως, πρόκειται για προτάσεις διοικητικής αποδόμησης, που αποσυντονίζουν την αναπτυξιακή στρατηγική και θέτουν σε κίνδυνο την εθνική λειτουργία του Έβρου.
Θα ήθελα, ωστόσο, να προσθέσω και μια ιστορική υπενθύμιση, που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αγνοεί:
Ο μοναδικός διαχωρισμός που γνώρισε ποτέ η περιοχή μας ήταν την περίοδο της Κατοχής, από το 1941 έως το 1944. Τότε μιλούσαμε για «Άνω» και «Κάτω» Έβρο – έναν διαχωρισμό επιβεβλημένο από τις δυνάμεις κατοχής, στο πλαίσιο της λεγόμενης Ουδέτερης Ζώνης. Σήμερα, σε εποχή ειρήνης, ελευθερίας και δημοκρατίας, είναι αδιανόητο να επιστρέφουμε – έστω και με διοικητικό μανδύα – σε λογικές διαχωρισμού.
Αυτές οι λογικές δεν ενισχύουν τη Θράκη. Την αποδυναμώνουν.
Αυτό που χρειάζεται ο Έβρος είναι σχέδιο ανάπτυξης, όχι τεχνητούς διαχωρισμούς
Ο Έβρος δεν έχει ανάγκη από νέα σύνορα. Έχει ανάγκη από ενιαίο όραμα, πολιτική βούληση και στοχευμένες παρεμβάσεις που θα αξιοποιούν τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα. Ο τόπος μπορεί να αναπτυχθεί ουσιαστικά και ισόρροπα, αν εστιάσουμε στους έξι βασικούς αναπτυξιακούς του πυλώνες:
1️⃣ Γεωστρατηγική Θέση
Η θέση του Έβρου στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον καθιστά κρίσιμο κόμβο εθνικής ασφάλειας, διασυνοριακής συνεργασίας και εμπορικής διασύνδεσης. Ο ενιαίος σχεδιασμός είναι απαραίτητος για να αξιοποιηθεί πλήρως αυτό το πλεονέκτημα.
2️⃣ Υποδομές και Συνδεσιμότητα
Ολοκληρωμένες υποδομές – λιμάνι, σιδηρόδρομος, αεροδρόμιο, Εγνατία Οδός – αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της περιφερειακής ανάπτυξης. Ο κατακερματισμός της διοίκησης θα φέρει σύγχυση και άνιση κατανομή πόρων.
3️⃣ Πρωτογενής Τομέας και Αγροτική Ανάπτυξη
Η αγροτική παραγωγή στον Έβρο είναι σημαντική. Χρειάζεται στήριξη με έξυπνες καλλιέργειες, επενδύσεις στην τυποποίηση και προώθηση εξαγωγών. Ενιαία στρατηγική σημαίνει κοινές δομές στήριξης και καλύτερη διαχείριση φυσικών πόρων.
4️⃣ Πανεπιστήμιο και Εκπαίδευση
Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην αναπτυξιακή πορεία του νομού, συνδέοντας την εκπαίδευση με την καινοτομία, την επιχειρηματικότητα και την τοπική παραγωγή. Το εκπαιδευτικό μας δυναμικό πρέπει να ενισχυθεί με ενιαία στόχευση.
5️⃣ Τουρισμός και Πολιτισμός
Με μοναδικά φυσικά τοπία όπως το Δέλτα του Έβρου και το Δάσος της Δαδιάς, αλλά και με πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, η περιοχή έχει ανεκμετάλλευτο τουριστικό δυναμικό. Ο τουρισμός απαιτεί συντονισμένες δράσεις, προβολή και ενιαία τουριστική ταυτότητα.
6️⃣ Κοινωνική Συνοχή και Δημογραφική Στήριξη
Ο πληθυσμιακός μαρασμός δεν αντιμετωπίζεται με διαχωρισμούς. Χρειάζονται γενναία κίνητρα για νέους ανθρώπους να μείνουν ή να επιστρέψουν στον Έβρο – με δουλειές, ποιοτικές υπηρεσίες και στήριξη της οικογένειας και της καθημερινότητας.
Ο Έβρος ήταν, είναι και πρέπει να παραμείνει ενιαίος: γεωγραφικά, ιστορικά, διοικητικά και εθνικά. Οι ανισότητες και οι ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής είναι υπαρκτές – αλλά αντιμετωπίζονται με ενότητα και σχέδιο, όχι με τεχνητές διαχωριστικές γραμμές.
Ο τόπος αυτός δεν χρειάζεται περισσότερα σύνορα. Χρειάζεται άξιους πολιτικούς εκπροσώπους, κοινή στρατηγική, περισσότερη φροντίδα, και πάνω απ’ όλα: περισσότερες ευκαιρίες για όλους.
Ο Έβρος δεν χωρίζεται.
Ανήκει ενιαίος στο έθνος, στην ιστορία του και στο μέλλον του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου