Γενοκτονία ή «Γενο-προστασία»; Η προπαγάνδα που μεταμφιέζεται σε αλήθεια

 

Γενοκτονία ή «Γενο-προστασία»; Η προπαγάνδα που μεταμφιέζεται σε αλήθεια

Το κείμενο που κυκλοφορεί με τον τίτλο «Γενοκτονία ή Γενο-προστασία» και συντάκτη τον Thanos Tzimeros ( https://www.facebook.com/100044223976915/posts/1377252610425525/?rdid=kGoWNvJUkzDXUdCq) δεν είναι ανάλυση, είναι ωμή προπαγάνδα. Φοράει το προσωπείο της «λογικής» και της «ηθικής» για να αναπαράγει άκριτα την επίσημη ρητορική του Ισραήλ, κατασκευάζοντας μύθους, διαστρεβλώνοντας το διεθνές δίκαιο και πετώντας στη σφαγή ολόκληρο έναν λαό. Η περιβόητη αναλογία «9:1» για άμαχους και μαχητές σε όλους τους πολέμους μετά το 1945 είναι μύθος· δεν υπάρχει καμία αξιόπιστη πηγή που να το επιβεβαιώνει. Αντίστοιχα, οι αναλογίες 3:1 ή 4:1 στο Ιράκ και το Αφγανιστάν δεν έχουν καμία τεκμηρίωση και αποκρύπτουν τον απλό και σκληρό απολογισμό: εκατοντάδες χιλιάδες αμάχοι σκοτώθηκαν. Όταν το ίδιο κείμενο φτάνει στη Γάζα, παρουσιάζει ως «ιστορικό κατόρθωμα» ότι το Ισραήλ σκότωσε 26.000 μαχητές και «μόνο» 17.800 αμάχους, βασιζόμενο σε ισραηλινές ανακοινώσεις, την ώρα που τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ καταγράφουν δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, στην πλειοψηφία γυναίκες και παιδιά. Αν αυτό θεωρείται επίτευγμα, τότε η ίδια η έννοια της ανθρώπινης ζωής έχει απαξιωθεί πλήρως.

Η προσπάθεια να «αποδειχθεί» ότι δεν υπάρχει γενοκτονία επειδή ο πληθυσμός της Γάζας αυξήθηκε από το 1993 ως το 2023 είναι εξοργιστικά παραπλανητική. Η γενοκτονία δεν ορίζεται από το πόσοι γεννήθηκαν σε τριάντα χρόνια, αλλά από την πρόθεση και τις πράξεις εξόντωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι το Διεθνές Δικαστήριο έχει ήδη αναγνωρίσει εύλογο κίνδυνο γενοκτονίας και επέβαλε στο Ισραήλ την υποχρέωση να λάβει μέτρα προστασίας των αμάχων. Ακόμα πιο προκλητική είναι η επίκληση της «ανθρωπιστικής βοήθειας». Το Ισραήλ προβάλλει τόνους φορτίων και εκατομμύρια μερίδες φαγητού, λες και αυτά ακυρώνουν την πείνα, τον αποκλεισμό και τον λιμό που περιγράφουν διεθνείς οργανισμοί. Όταν παιδιά πεθαίνουν από ασιτία και νοσοκομεία καταρρέουν χωρίς καύσιμα και φάρμακα, οι αριθμοί σε κιλά και γεύματα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα χοντροκομμένο επικοινωνιακό άλλοθι.

Ακόμα χειρότερο είναι το δηλητήριο της συλλογικής ενοχοποίησης: η λογική ότι επειδή κάποιοι άμαχοι επικρότησαν την επίθεση της Χαμάς, όλοι οι κάτοικοι της Γάζας είναι ένοχοι και άρα νόμιμοι στόχοι. Αυτό δεν είναι απλώς ανήθικο, είναι η ίδια η κατάρρευση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Είναι η λογική της συλλογικής τιμωρίας που γνωρίσαμε στις πιο σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας. Η σφαγή της 7ης Οκτωβρίου ήταν πράγματι έγκλημα πολέμου και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η Χαμάς φέρει τεράστια ευθύνη για τις ωμότητές της. Αλλά το έγκλημα του ενός δεν δίνει λευκή επιταγή στον άλλο να ισοπεδώσει μια ολόκληρη κοινωνία. Όταν βαφτίζεις «γενο-προστασία» τον θάνατο χιλιάδων παιδιών, όταν παρουσιάζεις ως «ηθικό κατόρθωμα» την καταστροφή μιας ολόκληρης κοινότητας, έχεις χάσει κάθε ίχνος ηθικής και λογικής.

Το κείμενο που εμφανίζεται ως «ανάλυση» είναι στην πραγματικότητα μια προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η βία, να ντυθεί με μανδύα ορθολογισμού η σφαγή και να παρουσιαστεί η καταστροφή ως «αναγκαίο κακό». Το ζήτημα δεν είναι αν περιέχει λάθη ή παραπληροφόρηση — αυτά είναι αυτονόητα και κραυγαλέα. Το πραγματικό ερώτημα είναι τι επιδιώκει: μήπως να καλλιεργήσει την εύνοια του διεθνούς σιωνισμού για τις πολιτικές του φιλοδοξίες; Μήπως να προωθήσει ένα ψευτοϊδεολόγημα απανθρωπισμού που βαφτίζει την καταστροφή «προστασία»; Ή μήπως απλώς αντικατοπτρίζει την παντελή άγνοια του για το διεθνές δίκαιο και την αξία της ανθρώπινης ζωής;