ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ 14-10-2019

Κύριοι συνάδελφοι,

Σήμερα 14 Οκτωβρίου 2019 πραγματοποιούμε τη 2^η συνεδρίαση της κοινότητας Αλεξανδρούπολης, μιας κοινότητας με δεκαπενταμελές  συμβούλιο και  πληθυσμό 65.000 περίπου πολιτών.

Γνωρίζουμε όλοι  ότι η 1^η συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε την 18^η Σεπτεμβρίου 2019 ήταν μια συνεδρίαση περιορισμένης χρονικής  διάρκειας  και χωρίς  ουσιαστικό αντικείμενο συζήτησης στην ημερήσια διάταξη.  

Ουσιαστικά ήταν μια συνεδρίαση γνωριμίας στην οποία όλοι δεσμευτήκαμε να τηρήσουμε συναινετική διάθεση, υψηλό επίπεδο  ανταλλαγής και σύνθεσης απόψεων προς όφελος της  πόλης και των πολιτών.

Στο πλαίσιο αυτό κατέθεσα προς συζήτηση προτάσεις:

Προτάσεις οι οποίες είναι κανονιστικές,  ουσιαστικές, αναπτυξιακές,  προς όφελος της πόλης μας.

Αρμοδιότητες Κοινότητας - Συμβούλιο Νέων

Ιστορικό Κτίριο της Καραολή & Δημητρίου

Βιώσιμη Τουριστική Ανάτυξη Δήμου Αλεξανδρούπολης -Αβαντας Κίρκη κλπ

Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης

Βιώσιμη Τουριστική Ανάπτυξη Δήμου Αλεξανδρούπολης -¨ Οικοπάρκο Αλτιναλμάζη¨

Θέμα: Βιώσιμη Τουριστική Ανάπτυξη Δήμου Αλεξανδρούπολης - Παραλιακή Λεωφόρος - Μικρή Περιφερειακή Οδός.

 

 Δυστυχώς, με λύπη  διαπίστωσα ότι στη σημερινή συνεδρίαση   δεν προτάθηκε για συζήτηση ούτε μία από αυτές. Όπως και δεν προτάθηκαν για συζήτηση πολλές άλλες που αφορούν άμεσα ή έμμεσα τη βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης μας: 

 Α) Ανάπλαση παραλιακού,

Β) Περιβαλλοντική αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός Πάρκου Προσκόπων Αλεξανδρούπολής…. 79 δέντρα,  

γ) Η διεκδίκηση από τον Δήμο της κυριότητας του συνόλου της δυτικής χερσαίας ζώνης του Λιμένα (περιοχή κάτω από τον Φάρο),

 δ) Ιαματικά Λουτρά,    

παρακαλώ θέλω μια απάντηση.

Σε ό,τι αφορά στα θέματα της ημερήσιας διάταξης,   κυρίως  ως προς την διατύπωση τους,  έχουν  προβλήματα τα οποία θα αναπτύξω επί των θεμάτων και τα οποία θεωρώ αυτονόητο  ότι θα διορθωθούν στο μέλλον.

 

ΘΕΜΑ 1ο:  Το θέμα είναι ουσιαστικό.  Ταυτόχρονα όμως, θεωρώ ότι η εισήγηση σας έχει ελλείψεις  ουσιαστικές οι οποίες θα εκθέσουν το κύρος του συμβουλίου μας, αν πάρουμε απόφαση χωρίς να γνωρίζουμε μεταξύ πολλών άλλων  το ιδιοκτησιακό καθεστώς των βαγονιών και του χώρου.  Επομένως, προτείνω να αποσυρθεί και να επανέρθει.  Ενισχύοντας δε την πρόταση μου αυτή προτείνω να συσταθεί  επιτροπή η οποία θα έρθει σε επαφή με τη διοίκηση του  ΟΣΕ  και   σε πνεύμα συνεργασίας και κοινών στρατηγικών αναπτυξιακών στόχων  (σύμπραξη, συνεκμετάλλευση  δήμου και ΟΣΕ) θα συζητήσει για το σύνολο των θεμάτων που αφορούν στις εγκαταστάσεις του ΟΣΕ στην πόλη μας.

Η επαναχρησιμοποίηση παλιών βαγονιών στο πλαίσιο ανάπτυξης ενός  Πολιτιστικού Κέντρου των Τρένων δεν είναι  κάτι φανταστικό. Τα παλιά βαγόνια και ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός θα πρέπει να μεταμορφωθούν σε βαγόνια βιωματικής εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας. Μπορούν και πρέπει να προσδώσουν θετικό πρόσημο στην κοινωνική και οικονομική ευημερία της πόλης μας.   

ΘΕΜΑ 2ο:  Κύριοι συνάδελφοι σε καμιά πρόταση δε θα διαφωνήσω, όσο πρόχειρη και αποσπασματική προσέγγιση και αν έχει,  αν αφορά στο περιβάλλον.  Επομένως, θα συμφωνήσω στην υλοποίηση της δράσης από την κοινότητα Αλεξανδρούπολης σε συνεργασία όμως, με το Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης   του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και τη συνεργασία και της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας   εκπαίδευσης Νομού Έβρου.

Διαφωνώ στο να αναλάβει το σχεδιασμό και την υλοποίηση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων ένας πολιτιστικός σύλλογος,  ο οποίος  δεν έχει το στοιχειώδες επιστημονικό δυναμικό. Το  Μουσείο Φυσικής Ιστορίας  από λάθος πολιτικές μέχρι σήμερα, λειτουργεί ως παιδότοπος και υπαίθριο κέτερινγκ  και όχι σαν μουσείο.  Επομένως δεν ανταποκρίνεται στην αποστολή και στις απαιτήσεις ενός μουσείου.  Η θέση μου αυτή είναι ξεκάθαρη και έχει διατυπωθεί στην από  21/9/2019 κατατεθειμένη πρόταση μου για το Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης που δυστυχώς με το υπ΄αριθμ. ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΕΦΑΕΒΡ/506186/362874/4627/26.09.2019  απαντητικό έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Έβρου επιβεβαιώθηκα.  

ΘΕΜΑ 3ο: Ναι 

ΘΕΜΑ 4ο:  Η τελευταία εικοσαετία χαρακτηρίζεται από σημαντικές ανακατατάξεις στο διεθνές οικονομικό τοπίο, με αποτέλεσμα έναν ταχύτατα μεταβαλλόμενο διεθνή καταμερισμό της εργασίας. Στην καρδιά αυτού του νεότερου διεθνή καταμερισμού της εργασίας βρίσκεται η αυξανόμενη βιομηχανική παραγωγή στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου που αντανακλάται στην εντεινόμενη ανταγωνιστική πίεση και στις τάσεις αποβιομηχάνισης των αναπτυγμένων χωρών.
Η αλλαγή αυτή οφείλεται στην ιδιαίτερα δυναμική ανάπτυξη ορισμένων χωρών (BRICS και ΝΑΑ σίας) και στη σημαντική αύξηση του διεθνούς εμπορίου μέσω της δραματικής επέκτασης των διεθνών αξιακών αλυσίδων. Η ταχύτατα αναβάθμιση επιχειρήσεων, κλάδων, περιοχών και χωρών του αναπτυσσόμενου κόσμου τους επιτρέπει να υπερβούν σημαντικά παραδοσιακά εμπόδια εισόδου σε δραστηριότητες, κλάδους και αγορές υψηλής προστιθέμενης αξίας και να αποτελούν πλέον τη βασική πρόκληση της νέας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
Στα πλαίσια του μεταβαλλόμενου αυτού περιβάλλοντος η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) έχει καταστρώσει ένα ευρύτερο πλαίσιο στρατηγικής για την επόμενη δεκαετία, γνωστό ως «Ευρώπη 2020», προτάσσοντας τρεις συμπληρωματικές προτεραιότητες: Έξυπνη Ανάπτυξη, που θα βασίζεται στη γνώση και την καινοτομία· Διατηρήσιμη Ανάπτυξη που θα προωθεί την πιο αποδοτική χρήση των πόρων, πιο πράσινη και πιο ανταγωνιστική οικονομία, και Ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, με υψηλή απασχόληση, κοινωνική και εδαφική συνοχή. Παράλληλα, σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές Εκθέσεις Ανταγωνιστικότητας (τόσοτου2013, του 2014 και....) αναδεικνύεται η ανάγκη επανεκβιομηχάνισης της Ευρώπης, καθώς οι σχετικοί δείκτες φθίνουν σε σχέση με αυτούς των βασικών της ανταγωνιστών, ήτοι των ΗΠΑ και της Ν.Α. Ασίας.
Παράλληλα το έδαφος αποτελεί μη ανανεώσιμο πόρο και είναι ένα πολύ δυναμικό σύστημα, το οποίο επιτελεί πολλές λειτουργίες και προσφέρει υπηρεσίες ζωτικής σημασίας για τις δραστηριότητες του ανθρώπου και για την επιβίωση των οικοσυστημάτων.
Σύμφωνα δε με παλαιότερη δήλωση της Επιτρόπου Περιβάλλοντος Σεσίλια Μάλμστρομ «Ακόμα και χωρίς τη χρήση κυανίου, η εξόρυξη/μεταλλουργία χρυσού, απέχει πολύ από το να είναι φιλική προς το περιβάλλον. Για την απόληψη 1 γρ. χρυσού είναι απαραίτητο να εξορυχθούν και να υποστούν επεξεργασία κατά μέσο όρο 5.000 κιλά μεταλλεύματος. Η ίδια ποσότητα μπορεί να ανακτηθεί από την ανακύκλωση περίπου 5 κιλών παλιών κινητών τηλεφώνων».

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η επένδυση είναι ευκαιριακή, αντίθετη ως προς την γενικότερη φιλοσοφία της Ε.Ε, και κυρίως επιβλαβής για το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Επομένως, συντάσσομαι με την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά ταυτόχρονα  θέλω να επισημάνω τον προβληματισμό μου για τη συνεχιζόμενη απαξίωση του θεσμού της κοινότητας. Καλούμαστε σήμερα να πάρουμε μια απόφαση που έπρεπε πρώτοι εμείς να πάρουμε ως πρωτοβάθμιο όργανο του Δήμου μας. 

ΘΕΜΑ 5ο: Συνυπογράφω την πρόταση σας. Αυτό όμως, που θα ήθελα να προστεθεί για να μην έχει την εικόνα μιας απλής αποσπασματικής δράσης, είναι ο προγραμματισμός σε ετήσια βάση. Οι πολίτες που επιθυμούν να πραγματοποιήσουν υιοθεσία, πρέπει να έχουν τον ανάλογο χρόνο προετοιμασίας. Επομένως ζητώ όχι απλά να πραγματοποιηθεί αυτή η δράση, αλλά να πραγματοποιείται σε ετήσια βάση και σε ημερομηνίες οι οποίες σημειολογικά ταιριάζουν στην περίσταση (όπως η παγκόσμια ημέρα ζώων), ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί η δράση και από τις σχολικές εκπαιδευτικές μονάδες.   

ΘΕΜΑ 6ο: Τριτοκοσμική είναι η εικόνα που συναντά κανείς στους δρόμους των ελληνικών πόλεων, με δεκάδες αδέσποτα ζώα, κυρίως σκυλιά, να περιφέρονται χωρίς καμιά φροντίδα. Τα ανεπαρκή προγράμματα εμβολιασμού και στείρωσης αδέσποτων ζώων, η γενικότερη έλλειψη ευαισθητοποίησης των πολιτών απέναντι στο ζήτημα των αδέσποτων, η έλλειψη ελέγχων,  συντελούν στην ανακύκλωση του προβλήματος, αλλά και στη δυσφήμιση της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Αν και το νομοθετικό πλαίσιο είναι  ξεπερασμένο, εντούτοις μας δίνει τη δυνατότητα να δώσουμε την μάχη όχι μεμονωμένα και αποσπασματικά, αλλά συλλογικά.

Γνωρίζουμε ότι  με βάση το άρθρο 9 παρ. 1 του  ν. 4039/2012  οι δήμοι έχουν την υποχρέωση να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς.

Γνωρίζουμε επίσης  ότι έως σήμερα η πάγια τακτική της πλειοψηφίας των  δήμων ήταν  η δημιουργία  φιλοζωικών οργανώσεων με σκοπό  τη  διαχείριση του προβλήματος με πενιχρές δαπάνες και  τα γνωστά αποτελέσματα.

Υπάρχουν  βέβαια και φιλοζωικές οργανώσεις μη συστημικές που καθημερινά δίνουν αγώνα επιβίωσης.

Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα λυθεί το πρόβλημα αν στειρώσουμε 50 ή 100 γατάκια. Τα 50-100 γατάκια μπορούν να στειρωθούν με επέκταση της υπάρχουσας σύμβασης.

Για να λύσουμε το πρόβλημα η προσοχή μας πρέπει να στραφεί αλλού.

Τα άρθρο 9 παρ. 2 του  ν. 4039/2012  αναφέρει ότι «… για τον παραπάνω σκοπό κάθε Δήμος ή Όμορος ή συνεργαζόμενοι Δήμοι ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων… »

Αυτό ακριβώς συνάδελφοι είναι το κλειδί και σε αυτό πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή.

Πρέπει να συσταθεί διαδημοτικός φορέας   ο οποίος θα έχει τη συνολική εποπτεία και διαχείριση των αδέσποτων ζώων σε  όλο το νομό Έβρου.     

Επομένως το συμβούλιο μας μπορεί και πρέπει να κατευθυνθεί προς αυτήν την κατεύθυνση. 

ΘΕΜΑ 7ο: Συμφωνώ με την πρόταση. Νομίζω όμως, ότι πρέπει να δούμε αν είμαστε σύμφωνοι με την ισχύουσα νομοθεσία, όπως Περί Ιδιοκτησίας,  Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας κ.λπ.  Νομίζω ότι πρέπει να το γνωρίζουμε αυτό πριν πάρουμε απόφαση.