Όλα δείχνουν ότι πάμε σε εκτόνωση της κρίσης.
Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι θα μειωθούν οι τουρκικές προκλήσεις. Αυτές
θα συνεχιστούν και ενδεχομένως περιστασιακά
να οξυνθούν αν δεν βρεθεί αμοιβαία και
δίκαιη λύση στα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών. Δεν καταλαβαίνω γιατί να έχουμε
συνεργασία με άλλες χώρες και να μην έχουμε με τους γείτονες μας. Σε καμία όμως
περίπτωση δεν βλέπω να υπάρχει ο κίνδυνος μιας έστω και περιορισμένης πολεμικής
σύρραξης που θα ήθελαν και από τις δύο χώρες κάποια αρρωστημένα μυαλά.
Στις 3 Μαρτίου 2020 με αφορμή την εθνικιστική
ανάρτηση του Βουλευτή της Ελληνικής Λύσης Αντώνη Μυλωνάκη -πολιτικός σχηματισμός (…μόρφωμα)
- είχα αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων ότι η Ευρώπη
δεν θα αφήσει την Τουρκία στο περιθώριο.
Λίγες ημέρες αργότερα ευτυχώς για την περιφερειακή
και παγκόσμια ειρήνη τα γεγονότα δείχνουν να με επιβεβαιώνουν αφού στις 17
Μαρτίου 2020 θα πραγματοποιηθεί στην Κωνσταντινούπολη σύνοδος στην οποία θα
συμμετάσχουν ο
Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ
Μακρόν, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και πιθανόν ο
Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον. Σημειολογικά και πολιτικά η σύνοδος αυτή αποδεικνύει
την επιθυμία των δυτικών χωρών να βοηθήσουν οικονομικά την Τουρκία να ορθοποδήσει
λόγο της παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης αλλά κυρίως να βοηθήσουν πολιτικά – επικοινωνιακά τον λαβωμένο
Ταγίπ Ερντογάν.
Η Ελλάδα και η Τουρκία (οι σώφρονες πολιτικές οντότητες των δύο
χωρών) πρέπει να ξανά μπουν στον δρόμο του διαλόγου γιατί αυτό επιτάσσει η κοινή
λογική και το αμοιβαίο συμφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου